Sometimes it is not about the destination...

But about the journey.

De bergpas tussen Chili en Argentinie was gelukkig open dus we konden naar Cordoba toe. We hadden na een uur al wel een lekke band maar die hadden we met zijn drieen ( de twee chauffeurs en ik) snel verwisseld. Ik begreep wel dat de pas de dag ervoor was afgesloten want er was een behoorlijk dik pak sneeuw gevallen. Onderweg langs de hoogste berg buiten Azie gekomen, de Aconcagua (6962 meter). Na het diner in de bus kwam de buschauffeur langs met champagne, so that's why I travel by bus! Na 17u in de bus kwamen we aan in Cordoba, de tweede stad van Argentinie. De stad staat vooral bekend om de activiteiten die je er buiten de stad kan doen zoals skydiving, paragliding, horseback riding etc.. We wilden even lekker in een park gaan liggen met wat eten en drinken maar met park bedoelen ze hier zand en wat dorre bomen dus dit was niet echt een succes. Na twee dagen Cordoba was het weer tijd om verder naar het noorden te gaan. Onze bestemming was Cafayate maar om daar te komen moesten we eerst naar San Miguel de Tucuman. Her kreeg het begrip "autowasstraat" een geheel nieuwe betekenis. De grote hoofdstraat de stad in werd gewoon gebruikt door tientallen mensen om auto's, brommers en vrachtwagens te wassen voor een paar pesos, grappig om te zien. De volgende morgen gingen we met de bus naar Cafayate. Omdat dit dorpje ong 1200m hoger ligt dan Tucuman zagen we onderweg veel verschil in vegetatie. Tucuman is erg droog en stoffig maar zodra we de bergen inreden kwamen we in jungle terecht. De jungle dunde langzaam uit omdat we boven de boomgrens kwamen. We daalden weer wat en kwamen op een soort plateau terecht. Hier groeien vooral veel grote cactussen. In Cafayate aangekomen moesten we meteen een streekproduct proberen, een Helado de Vino(wijn ijsje). Ik was er niet kapot van dus het zal waarschijnlijk geen bestseller in italiaanse ijssalons worden. Cafayate staat bekend om zijn wijn. Door het hoge aantal dagen zon (elk jaar 330) kunnen ze elk jaar goede wijn produceren. We moesten dan ook een winetasting doen. We kregen twee witte, een rose en twee rode wijnen. Erg leuk om te doen! Daarnaast hebben we dag mountainbikes gehuurd om richting watervallen te fietsen. Was erg zwaar door de hoogte en de hitte (30 graden). We dachten dat we vanaf het punt dat je moest lopen er zo heen zou kunnen lopen maar dat viel tegen. Een jochie van 14 bood ons aan om onze gids te spelen en dat hadden we ook echt nodig. We moesten rotsklimmen, door grotten en een behoorlijk eind omhoog. Toen kwamen we bij de waterval die eigenlijk heel erg klein was but sometimes it is not about the destination but about the journey. De andere dag in Cafayate hebben we gebruikt om met een busje langs mooie rotspartijen te rijden. Erg mooi en indrukwekkend door de verschillende kleuren en grootsheid.
Gisteren zijn we van Cafayate naar Salta gegaan. Er is vandaag en morgen een soort van processie waar 500.000 mensen op afkomen dus ben benieuwd. Vanaf hier gaan we naar San Pedro de Atacama (Chili) en daarna naar Bolivia. We vermaken ons hier dus nog wel even...